maandag 19 oktober 2020

Skriebels en het vreemde ABC [4]: aarde

 A.

Aarde. Op een grotere schaal is de aarde natuurlijk de planeet die om de zon en door het heelal beweegt. Ooit dachten we daar anders over, dachten we zelfs te weten dat de zon om de aarde draaide. Sterker nog, we waanden in de volle overtuiging dat de aarde plat was, maar tegenwoordig weten we gelukkig beter. Leven is voortschrijdend inzicht dankzij overtuigingen die consequent het loodje leggen. 

Op momenten dat we weer eens overtuigd zijn van de hoogstaandheid van onze mensheid, is het raadzaam te beseffen dat de voortreffelijkheid die we ons graag toewuiven, in het licht van de geschiedenis altijd van voorbijgaande aard is. Alles is vergankelijk. Ook dat weten we. Dus proberen we de vergankelijkheid te overwinnen, puur om erachter te komen dat dat niet lukt. We leven in een tijd waarin we duidelijker kunnen waarnemen hoe alles in elkaar steekt. Dat is nog geen garantie voor een nederig besef dat we nooit maar dan ook nooit het naadje van de kous zullen weten van de ons omringende eindeloosheid, ondanks het toenemende zicht op de uitdijende schaal van onze werkelijkheid. 

Feit is dat de aarde in duizelingwekkende vaart in een kringloop om de zon draait, die op zijn beurt weer met een heel zonnestelsel in zijn kielzog een uitgestippelde baan volgt door de Melkweg, die op haar beurt met haar complete sterrenstelsel meebeweegt in een nog veel groter geheel. Op een schaal die onze verbeelding naar adem doet happen. Op die schaal is onze aarde minder dan een onbeduidende spikkel. Terwijl de aarde in werkelijkheid natuurlijk een unieke bron van leven is. Afstand maakt alles kleiner. Tijd om de afstand kleiner te maken.

Feit is dat alles dankzij aantrekking en afstoting perfect op zijn plaats is, ondanks die ontzettende beweegsoep die eerder aan chaos doet denken dan aan orde. Het denken is in dit verband het probleem. Want het denken mist het grote of misschien wel kleinste verband waarin we allemaal leven. Onze aarde trekt zich niets van ons denken. Rond of plat, volkomen onaangedaan vervult onze planeet de rondjes om haar as voor dag of nacht en nauwgezet helt ze heen en weer tussen de keerkringen voor de seizoenen. Precies in de maat, precies op juiste afstand, geen moment van slag, geen milimeter uit koers. Als een immens grote klok zonder sturende mensenhand. Wat zegt dat over ons mensen.

In het groot zien we iets dat zo fascinerend is, dat dat bijna niet te bevatten is op onze schaal, de schaal van de mens. Zelfs de aarde is nog te groot. Dus moeten we onze aandacht concentreren om het contact te maken met jezelf. De schaal waar het kleine de moeite waard is, maar het misschien nog niet waarderen omdat het klein is. Het vraagt om afstemming.

Op de schaal van de mens is ons lichaam de aarde. Daarmee contact maken, opent een deur naar iets heel fijns: naar het wezen in jou. Op die schaal ben je uniek. Jouw lichaam is tevens het enige stukje aarde waarvan je met recht kunt zeggen dat het jouw blijvende verantwoordelijkheid is zolang je leeft. Over jouw lichaam heb je heel veel te vertellen, maar ook weer niet alles, want het maakt deel uit van iets veel groters, groter dan de aarde, die ervoor zorgt dat onze beweging beperkt is. Die beperking schenkt ons de vrijheid, om het leven te proeven dat tussen begin en einde stroomt. 

Er is altijd beweging, in jou, om jou. Onzichtbare invloeden laten jou precies doen wat nodig is in het geheel. Alles vormt een inspiratiebron dat energie laat stromen door jou en die energie vormt weer een stroom met jou als bron. Een unieke stroom met een uniek karakter dat we trilling noemen. 

Jouw leven is van jou, maar jouw leven draait in een veel groter geheel. En dat geheel beweegt jou. Niet andersom. Net als we ooit dachten dat de zon om de aarde draaide, en wij zonnen om ons heen laten draaien  die ons moeten aanstralen, draait jouw leven in het echt om jouw zon: de liefde in jou. Met die liefde, met dat licht kun je contact maken. Dat licht straalt jouw leven aan, belicht de mensen om jou heen, maar het is jouw licht. Durf je dat te voelen en volledig toe te staan.

Het kristal dat mijn hand trok om jou jouw aarde te laten voelen met daarin jouw liefde als brandende zon: deze Naaldbergkristal met sfaleriet en pyriet. Het feest van aantrekking en afstoting met een fijn element liefde als verbindende schakel. Kom zelf hier ervaren als je durft! De kristalkamer staat open voor je.

Naaldbergkristal met pyriet en sfaleriet






1 opmerking:

Skriebels kijken anders... [25]: Liefde die pijn doet

 Liefde doet pijn, zoals wij ermee omgaan. Dat kan anders. Wanneer je liefde voelt die groot is, voel je automatisch ook een evengrote angst...