vrijdag 16 oktober 2020

Skriebels en het vreemde ABC [3]: afhankelijkheid

A.

Afhankelijkheid: een aspect waar we grote moeite mee hebben, ondanks dat het een onmiskenbaar feit is. We zijn afhankelijk. Volledig. Punt. Dat bewustzijn en die intelligentie waar iedereen mee wegloopt, ze zijn niets zonder een lichaam. Hebben we iets te vertellen over ons lichaam. Het antwoord is nee. Je krijgt dit lichaam en de kunst is om dit lichaam goed te gebruiken, zonder in de valkuil te trappen dat je het wilt veranderen. Wat je ook denkt. Welk idee je ook koestert. Je bent nooit meer of minder dan je bent. Kunt nooit anders zijn dan je bent. Wat je ook van buiten probeert te fixen, van binnen blijft alles bij het begin. Het komt weer even hard naar buiten zodra je stopt met jezelf onderdrukken. Onbegonnen werk, maar leef je uit als jij denkt dat dat wel lukt.

We zijn afhankelijk van energie, liefde, zuurstof, van water, van koolstof, van elkaar, van de aarde, van het heelal, van komen en gaan, van een dampkring, van voedsel, van ons hart, van onze gezondheid, van dualiteit, van een constante in beweging en ga zo maar door. De lijst is lang en dierbaar. Zonder dit alles is er geen leven, heb jij geen leven. Die afhankelijkheid nemen voorkomt veel oeverloos conflict. Het nodigt uit om vanuit respect met jezelf en de wereld om te gaan. Maar onze mond loopt stelselmatig over van vrijheid. Van individualiteit. We gebruiken het idee van onafhankelijkheid om die bittere pil die afhankelijkheid heet af te dekken, want diep van binnen hebben we conflict met afhankelijkheid. Daarmee doen we meer kwaad dan goed. Inzicht is broodnodig. Iets willen of niet willen, maakt dat wat er wel is voor jou geen waarde heeft. Op slag. Durf je afhankelijk te zijn, wat je ook echt bent, dan ontstaat er een kans om jezelf te herwaarderen. Van jezelf afhankelijk zijn is een heel ander gevoel dan jezelf afhankelijk maken van iets buiten je. Dat onderscheid kun je leren.

Vrijheid begint zodra je de afhankelijkheid in jou weer in je hart sluit. Doe je dat dan hoef je in jouw leven niet telkens geconfronteerd te worden met jouw moeite met afhankelijkheid en hoe je jezelf juist door je eigen weerstand onbewust afhankelijk maakt van anderen, of anderen afhankelijk maakt van jou, puur omdat je de afhankelijkheid in jou afwijst. Die afwijzing zorgt ervoor dat je afhankelijk wordt van iets anders, iets dat niet van jou is en altijd opnieuw moeite kost om te realiseren. Het is die innerlijke afhankelijkheid die in wezen heel goed voor je is. Die jou een kans geeft, jou alles aanreikt om er naar eigen inzicht iets van te maken. Afhankelijkheid daagt jou uit om goed met jezelf om te springen. Om eerlijk te zien vanuit welk punt jij handelt. Elk moment weer. Maar die afhankelijkheid voelen, dat voelt in eerste instantie niet goed, zeker wanneer je daar een stevige weerstand op hebt zitten.

Het kristal

Het kristal dat jou weer vriendjes met de afhankelijkheid maakt, is deze bergkristal met toermalijn en calciet. Een drie-eenheid van hemel, aarde en de liefde die overal doorheen stroomt, als een hand die alles leidt. Het helpt je contact maken met dat zware gevoel dat afhankelijkheid veroorzaakt, wanneer je beter contact maakt met jouw realiteit, met je lijf. Alles wordt dan wat trager, minder vluchtig. Dat gevoel is even wennen.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Skriebels kijken anders... [25]: Liefde die pijn doet

 Liefde doet pijn, zoals wij ermee omgaan. Dat kan anders. Wanneer je liefde voelt die groot is, voel je automatisch ook een evengrote angst...