maandag 12 oktober 2020

Skriebels duiken in de vreemdheid...

We zijn allemaal vreemde eenden met een vreemde kijk op de eend. Niemand is hetzelfde als de ander en toch willen we graag als de ander zijn. Of willen dat anderen als ons zijn. Een onmogelijke missie. 

Jezelf zijn begint met je eigen vreemdheid een kans te geven, zodat je de vreemdheid in jou en in de ander beter leert waarderen en gebruiken. Die vreemdheid verrijkt je leven en opent de deur naar de niet-gewaardeerde ruimte in jezelf. Het zorgt voor verrassing. 

Het is de sleutel naar meer bewegingsvrijheid binnen de grenzen van de afhankelijk waar we allemaal mee te maken hebben. Afhankelijkheid waar we nooit vanaf komen, zolang je leeft. Sterker nog, het is de afhankelijkheid die jou je leven schenkt, met een lichaam dat kan voelen, dat uitdrukking geeft aan ideeën die in je leven, in een wereld die heel veel moois voor ons allemaal in petto heeft. Hoe zou het zijn als we daar fijner gebruik van zouden maken.

De enige voorwaarde: jouw plus en min gewoon met elkaar laten samenwerken. En juist dat doen we niet. We willen iets anders en dat willen maakt dat we onszelf niet meer nemen zoals we zijn, maar iets anders gaan zien door onbewuste en bewuste voorkeuren. We gaan sleutelen aan onszelf. We serveren de min af en overwaarderen de plus. Met als resultaat: onbalans. Nergens voor nodig. 

De komende tijd zal ik de vreemdheid belichten vanuit mijn ervaring als kristalmentor. En wie weet zet het je aan om die vreemdheid een kans te geven en daarmee jezelf veel meer ruimte toe te staan. Om zo steeds fijner contact te maken met jezelf. 

Het kristal

Dat betekent ook dat ik kristallen ga belichten die hierin voor jou een rol kunnen spelen in dat contact met jezelf.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Skriebels kijken anders... [25]: Liefde die pijn doet

 Liefde doet pijn, zoals wij ermee omgaan. Dat kan anders. Wanneer je liefde voelt die groot is, voel je automatisch ook een evengrote angst...